چرا بازیافت وسایل قدیمی اهمیت دارد؟

بازیافت وسایل قدیمی

برخی از وسایل قدیمی بزرگ حاوی سموم یا آلاینده هایی هستند که در صورت دور ریختن نادرست می توانند باعث ایجاد مشکل شوند، به همین خاطر بازیافت وسایل قدیمی حائز اهمیت است.

اختراع وسایل الکترونیکی جدید یکی از مهم ترین تحولات چند دهه اخیر است، اما این پیشرفت; مشکلات خود را دارد و باعث پیدایش زباله های خاص شده است. بر اساس آمار سازمان ملل متحد در سال 2006، سالانه 50 میلیون تن زباله الکترونیکی در جهان تولید می شود که بر اساس آمارها هر سال افزایش می یابد.

مزایای بازیافت وسایل قدیمی

آیا تا به حال به این مشکل فکر کرده اید که کدام گوشی های قدیمی در کدام نقطه از جهان بلااستفاده می مانند؟ این گوشی ها که به عنوان منبع عظیم زباله در طبیعت رها شده اند، جهان را تهدید می کنند. خوشبختانه تنها چند قسمت از یک گوشی موبایل بازیافت می شود و به چرخه تولید باز می گردد، بسیاری از کارخانه ها فلزات مفیدی مانند طلا، نقره، مس و پالادیوم را از این گوشی ها استخراج کرده و در تولید محصولات دیگر استفاده می کنند. اما سایر قسمت های گوشی مانند فایبرگلاس ها و رزین ها سوخته یا دفن شده و باعث آلودگی هوا، زمین و آب می شود. احتراق این وسایل گازهای گلخانه ای تولید می کند و محیط زیست را به خطر می اندازد. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که بازیافت این زباله های الکترونیکی، سود زیادی برای جهان خواهد داشت.

تولید هر وسیله الکترونیکی نیاز به انرژی دارد، شرکت های تولید کننده گوشی های هوشمند برای تولید گوشی به انرژی های مختلفی مانند آب، سوخت، هوا و غیره نیاز دارند، به طور دقیق تر برای تولید یک کامپیوتر با نمایشگر 17 اینچی. تا 240 کیلوگرم روغن، 22 کیلوگرم مواد شیمیایی و 15000 لیتر آب، یعنی در مجموع 18000 کیلوگرم مواد اولیه مصرف شده است، بنابراین حذف این دستگاه ها پس از چند سال هزینه های هنگفتی را برای طبیعت و اقتصاد به دنبال خواهد داشت. یک روش مناسب برای جلوگیری از این امر، ذخیره سازی الکترونیکی است، در واقع با ذخیره سازی این دستگاه ها و بازیافت هر یک از اجزای آنها به صورت اصولی می توان کمک زیادی به حفاظت از محیط زیست و نظام اقتصاد جهانی کرد.

یخچال و فریزرهای ساخته شده قبل از سال 1995 معمولاً دارای مبردهای کلروفلوئوروکربن (CFC) هستند، در حالی که سیستم های تهویه مطبوع و رطوبت‌گیرهای ساخته شده قبل از سال 2010 اغلب حاوی مبردهای هیدروکلرو فلوئوروکربن (HCFC) هستند. هر دو CFC و HCFC مواد مخرب لایه ازن و همچنین گازهای گلخانه ای قوی هستند. (گاهی اوقات به طور گسترده به آنها “فریون” می گویند،

نسخه های جدیدتر این دستگاه ها در عوض دارای مبردهای هیدروفلوئوروکربن (HFC) هستند که به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) دوستدار ازن در نظر گرفته می شوند، اگرچه هنوز هم گازهای گلخانه ای هستند.

یخچال ها و فریزرهایی که قبل از سال 2005 ساخته شده اند نیز ممکن است حاوی مواد شیمیایی مخرب لایه اوزون و گازهای گلخانه ای باشند.

به گفته سازمان حفاظت محیط زیست، برخی از لوازم خانگی حاوی روغن مصرف شده هستند که می تواند آب های زیرزمینی را آلوده کرده و به سلامت انسان آسیب برساند. برخی از یخچال و فریزرهای ساخته شده قبل از سال 2000 دارای سوئیچ ها و اجزای دیگری هستند که شامل جیوه است، یک فلز سمی که می تواند رشد عصبی را مختل کند و باعث سایر مشکلات سیستم عصبی در انسان شود. دستگاه‌های مختلفی که قبل از سال 1979 ساخته شده‌اند ممکن است حاوی بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه (PCB) باشند، مواد سمی که می‌توانند مجموعه‌ای از خطرات سلامتی را به همراه داشته باشند.

جدای از مواد خطرناک، بیشتر وسایل برقی دارای مقدار زیادی پلاستیک و فلز، اغلب فولاد هستند. به گفته EPA، بازیافت یک دستگاه ممکن است به جلوگیری از پایان بخشیدن به پلاستیک آن در محل دفن زباله در محیط کمک کند، اگرچه متأسفانه پلاستیک اغلب دور انداخته می‌شود، حتی اگر فلز موجود در یک دستگاه بازیافت شود. به گفته وزارت انرژی ایالات متحده (DOE) یک یخچال معمولی 10 ساله حاوی بیش از 120 پوند فولاد قابل بازیافت است.

دستگاه‌های قدیمی‌تر نیز از نظر انرژی کارآمدی کمتری دارند، بنابراین ادامه استفاده از آن‌ها به برق بیشتری نیاز دارد و در نتیجه انتشار کربن بیشتری ایجاد می‌کند که به تغییرات آب و هوایی دامن می‌زند. این دلیل بزرگی است که حذف تدریجی وسایل قدیمی برای نسخه های جدیدتر و کارآمدتر دارای اهمیت است.

روش های بازیافت وسایل قدیمی

یکی از فناوری هایی که در بازیافت وسایل قدیمی مورد توجه قرار می گیرد، استفاده از تجزیه بیولوژیکی است. در روش مذکور از میکروارگانیسم ها برای بازیافت فلزات سنگی استفاده می شود که هزینه کمتری دارد و آلودگی را تا حد زیادی کاهش می دهد.

رزین و فایبرگلاس دو ماده موجود در این وسایل الکترونیکی هستند که در بردهای الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرند و در صورت سوختن و دور ریختن آنها مشکلات جدی برای محیط زیست و انسان ایجاد می کنند. برای جداسازی این مواد و استفاده مجدد از آنها در چرخه تولید، از روش پودر کردن بردهای الکترونیکی استفاده می کنند. البته بسیاری از این کارخانه ها تشخیص می دهند که مواد به دست آمده از این بازیافت ها ارزش چندانی ندارند و با توجه به فرآیندهای گران قیمت و مشکلات ایجاد شده برای کارکنان این کارخانه ها، این نوع بازیافت 100 درصد مناسب نخواهد بود.

با این حال، این روش یک روش تایید شده برای کاهش آسیب های زیست محیطی است. این روش بازیافت وسایل قدیمی به این صورت است که پس از پودر کردن این قطعات، محققین از روش جداسازی گرانشی استفاده می کنند، در واقع میدان مغناطیسی با ولتاژ بسیار بالایی ایجاد می کنند تا مواد فلزی را از قطعات غیرفلزی جدا کنند، این مواد فلزی با تقطیر خلاء و غیر فلزی جدا می شوند. -مواد فلزی به شکل‌های کوچک جمع‌آوری می‌شوند، در واقع آلومینیوم و قلع در این فرآیند از هم جدا می‌شوند و مواد باقی‌مانده به‌صورت پودر باقی می‌مانند و در دمای بالا حرارت داده می‌شوند تا به شکل خمیری در بیاورند و به شکل «رزین» تزریق کنند. این ماده بسیار مستحکم است و در فعالیت های ساختمانی کاربرد دارد و در برخی موارد می تواند جایگزین چوب شود. دانشمندان بر این باورند که در آینده می توانند کیفیت این مواد را بهبود بخشند و از آنها در چرخه ساخت مدارها و ساخت وسایل الکترونیکی استفاده مجدد کنند.

دانشمندان بر این باورند که با وجود روند رو به رشد زباله های الکترونیکی و خطرات ناشی از آن، همگام شدن با پیشرفت فناوری و اختراع دستگاه های جدید غیرممکن است. بسیاری از شرکت ها در تلاش هستند تا از مواد زیست تخریب پذیر در تولید وسایل الکترونیکی استفاده کنند تا این تجهیزات به راحتی در چرخه طبیعی بازیافت شوند و مشکلی ناشی از بازیافت الکترونیکی ایجاد نشود.

اما امیدواریم این مشکل فراگیرتر شود و علم به حدی پیش برود که همه شرکت ها از مواد طبیعی و سازگار در تولید این دستگاه ها استفاده کنند تا روند بازیافت آنها آسان تر شود و به طبیعت بازگردد. در واقع سازندگان به جای اینکه به فکر طراحی و تولید دستگاه های الکترونیکی پیشرفته با قابلیت های فراوان باشند، باید به نحوه ارائه این فناوری ها به مردم با استفاده از مواد ایمن تر توجه کنند.
با فرهنگ سازی و اطلاع رسانی به مصرف کنندگان در مورد خطرات ناشی از این ضایعات، مسئولیت اجتماعی هر یک از ما ایجاب می کند که که در جهت این کار بزرگ قد برداریم.

نحوه استفاده مجدد از وسایل قدیمی

استفاده مجدد از وسایل قدیمی به طور کلی چیز خوبی است، اما این همیشه برای وسایل قدیمی مانند یخچال و سیستم تهویه مطبوع صدق نمی کند، هم به دلیل بازده انرژی پایین و هم تمایل آنها به سموم و آلاینده. بنابراین که اغلب بهتر است وسایل قدیمی و ناکارآمد را از شبکه خارج کنید و به جای استفاده یا ذخیره نامحدود آنها، به تاسیسات بازیافت بفرستید.

گفتنی است، قابلیت استفاده مجدد بسته به نوع دستگاه متفاوت است. اگر یک دستگاه قدیمی هنوز کار می کند، و به خصوص اگر کمتر از 10 سال از عمر آن می گذرد، ممکن است در برخی موارد بهتر باشد به استفاده از آن ادامه دهید، یا آن را بفروشید یا اهدا کنید. برای مثال، برخی از وسایلی که خیلی قدیمی که ناکارآمد نیستند، می‌توانند کمک‌های مالی به موسسات خیریه، پناهگاه‌ها یا مراکز اجتماعی باشند.

امکان استفاده مجدد از برخی وسایل برای مقاصد جدید، حتی یخچال و فریزر وجود دارد، اما ممکن است بخواهید ابتدا یک تکنسین تایید شده برای وجود مبرد، روغن یا سایر مواد بالقوه خطرناک دیگر را بررسی کنید. و اگر به فکر بازیافت یخچال یا فریزر قدیمی هستید، به یاد داشته باشید که ممکن است مواد شیمیایی مخرب لایه ازن و گازهای گلخانه‌ای در فوم عایق آن نیز وجود داشته باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره بازیافت وسایل قدیمی با کارشناسان مرکز حامی بازیافت تماس حاصل فرمایید.