نحوه بازیافت هدفون چگونه است؟

بازیافت هدفون

جدول محتوا

بازیافت هدفون

از هدفون‌ های کوچکی که به‌صورت استاندارد با آی‌پاد عرضه می‌شوند، تا هدفون‌های غول‌پیکری که ورزشکاران این روزها به آن علاقه دارند، هدفون‌ ها همه جا هستند. اما بازیافت هدفون ها چگونه است؟ آنها برای گوش دادن به موسیقی یا برنامه های رادیویی در ملاء عام، یا لذت بردن از صدای هنرمندان مورد علاقه خود در خانه، اگر بستگان شما با سلیقه شما در آهنگ موافق نیستند، عالی هستند.

با این حال، هدفون برای محیط زیست چندان عالی نیست. آنها کوچک هستند و از انواع مواد مختلف تشکیل شده اند، از جمله نوعی پلاستیک که بازیافت آن تحت هر شرایطی دشوار است. وقتی آماده بازیافت هدفون قدیمی خود هستید، چند شرکت وجود دارند که آنها را می پذیرند و کار درست را با آنها انجام می دهند. اما به یاد داشته باشید: اگر هدفون شما همچنان کار می کند، به احتمال زیاد شخص دیگری آنها را می خواهد. قبل از انجام هر کار دیگری ببینید آیا می توانید راه خوبی برای استفاده مجدد از آنها پیدا کنید.

هدفون از چه چیزی ساخته شده است؟

هدفون سه جزء اصلی دارد: بلندگوهای کوچک، محفظه ای برای نگه داشتن آن بلندگوها و سیم. بلندگوها حاوی آهنرباهایی هستند که صدا را به مخروط های کوچکی منتقل می کنند که به عنوان تقویت کننده عمل می کنند و موسیقی را به گوش شما می رسانند. آهنرباها فلزی هستند و مخروط ها می توانند از کاغذ یا پلاستیک ساخته شوند.

مطالب مرتبط: بازیافت تلویزیون قدیمی جیوه دار قرمز

محفظه هدفون به قطعاتی اطلاق می شود که حاوی آن بلندگوها هستند و در برخی موارد آنها را روی سر شما نگه می دارند. هدفون‌ها احتمالاً از لاستیک یا سیلیکون ساخته شده‌اند، بنابراین انعطاف‌پذیری بالایی دارند. از سوی دیگر هدفون های روی گوش اغلب حاوی پلی وینیل کلراید یا PVC هستند که یکی از سمی ترین و سخت ترین انواع پلاستیک برای بازیافت است.

لاستیک و فوم معمولاً در پدهایی که در مقابل یا اطراف گوش قرار می گیرند، یافت می شوند. پدهای فوم گوش ممکن است با لاتکس یا چرم مصنوعی پوشانده شوند تا راحت‌تر و راحت‌تر ضدعفونی شوند. سیم هدفون سیم مسی یا آلومینیومی است که با پلاستیک پوشانده شده است. همین مواد را در انواع دیگر سیم‌های اطراف خانه، از جمله کابل‌هایی که به تلویزیون، رایانه و وسایل متصل هستند، خواهید یافت.

تاریخچه مختصری از هدفون

طبق مقاله ای در مجله Smithsonian، هدفون از قرن نوزدهم وجود داشته است. اپراتورهای تلفن جزو اولین کاربران بودند و همچنین طرفداران اپرای بریتانیایی بودند که می‌توانستند با استفاده از مجموعه‌های عظیم هدفون که توسط شرکتی به نام Electrophone ارائه می‌شد، به اجرای زنده در خانه خود گوش دهند. نیروی دریایی ایالات متحده یکی از اولین پذیرندگان داخلی هدفون بود.

نیروی دریایی در طول جنگ جهانی اول به یک راه خوب برای گوش دادن به مخابره های رادیویی نیاز داشت، و اختراع ناتانیل بالدوین ثابت شد که فقط یک بلیط است. در سال 1957، شرکت Koss طراحی هدفونی را ارائه کرد که می‌توانست به یک گرامافون متصل شود و به شنوندگان صدایی بدهد که بیشتر از هر چیز دیگری در بازار به سالن کنسرت نزدیک می‌شود. در سال 1979، شرکت سونی شروع به فروش واکمن کرد، که باعث محبوبیت دستگاه های موسیقی قابل حمل شد که هنوز هم تا به امروز وجود دارد.

مطالب مرتبط: حقایق بیشتر در مورد بازیافت وسایل الکترونیک