حذف زباله های الکترونیکی
چالش‌های کنونی برای حذف زباله‌های الکترونیکی در بسیاری از موارد، هزینه بازیافت زباله‌های الکترونیکی از درآمد بازیافت‌شده از مواد، به‌ویژه در کشورهایی که مقررات سخت‌گیرانه محیطی دارند، بیشتر است. بنابراین، زباله‌های الکترونیکی عمدتاً در کشورهایی که استانداردهای زیست‌محیطی پایین دارند یا استانداردی وجود ندارد و شرایط کاری نامناسب است، تخلیه می‌شوند. از لحاظ تاریخی آسیا یک محل تخلیه پرطرفدار بوده است، اما با تشدید مقررات در این کشورها، این تجارت به مناطق دیگر، به ویژه غرب آفریقا منتقل شده است. اکثر کشورهای در حال توسعه فاقد زیرساخت های حذف زباله و ظرفیت های فنی لازم برای اطمینان از دفع ایمن زباله های خطرناک هستند و دفن زباله های الکترونیکی با انواع مشکلات سلامتی در این کشورها از جمله سرطان، اختلالات عصبی و تنفسی و نقایص مادرزادی مرتبط است. بنابراین، مبارزه با واردات غیرقانونی این زباله ها به یکی از چالش های اصلی تبدیل شده است. از منظری دیگر، برخی مقررات، که برای رسیدگی به زباله های الکترونیکی وضع شده اند، اغلب محدود هستند، زیرا بسیاری از مواد خطرناکی را که در الکترونیک استفاده می شود، حذف می کنند. علاوه بر این، بسیاری از مقررات به سادگی به مدیریت زباله های الکترونیکی رسیدگی نمی کنند. برای مثال در آفریقا، زیرساخت بسیار ناکارآمدی برای مدیریت زباله های الکترونیکی وجود دارد.
به طور دقیق تر، هیچ سیستم تثبیت شده ای برای جداسازی، دسته بندی، ذخیره سازی، جمع آوری، حمل و نقل و دفع زباله های الکترونیکی یا ضایعات قطعات کامپیوتر وجود ندارد. حتی بدتر از آن، اجرای مؤثر مقررات مربوط به مدیریت و دفع زباله های الکترونیکی کم است یا اصلاً وجود ندارد. تحت این شرایط، مدیریت عملی زباله های الکترونیکی در آفریقا کنترل نشده است و تکنیک های ابتدایی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.
تکنیک های ابتدایی حذف زباله های الکترونیکی
این تکنیک ها شامل:
- جداسازی دستی زباله ها بدون نگرانی از مواد شیمیایی خطرناک
- گرم کردن بردهای مدار چاپی برای بازیابی لحیم و تراشه ها
- ذوب و اکسترود کردن پلاستیک های مقاوم در برابر شعله
- و سوزاندن پلاستیک ها برای جداسازی فلزات است
دفن زباله اطراف ریخته می شود، به فلزات سنگین باقی مانده اجازه می دهد منطقه را آلوده کرده و به زندگی آسیب برساند. وقتی صحبت از زباله های الکترونیکی می شود، بازیافت با تعدادی چالش مواجه است، از جمله مقابله با مواد خطرناک مانند شیشه و یافتن بازار برای پلاستیک های مقاوم در برابر شعله. علاوه بر این، در حال حاضر هیچ فناوری برای بازیافت زباله های خاص به روشی سازگار با محیط زیست وجود ندارد. در ایالات متحده، EPA ایالات متحده تخمین می زند که سه چهارم کامپیوترهای فروخته شده در گاراژها و کمدها ذخیره می شوند. بعضی وقت ها دور ریخته می شوند، یا در محل دفن زباله ها یا زباله سوزها قرار می گیرند یا به آسیا صادر می شوند.
در سال 2005، بیش از 2 میلیون تن زباله الکترونیکی تنها در ایالات متحده تولید شد، اما تنها 17 تا 18 درصد آن برای بازیافت جمع آوری شد. بقیه، بیش از 80 درصد، عمدتاً در محل های دفن زباله محلی دفع شد. مواد خطرناک موجود در زباله‌های الکترونیکی می‌توانند از محل‌های دفن زباله به آب‌های زیرزمینی و نهرها نفوذ کنند و اگر اجزای پلاستیکی بسوزند، دیوکسین‌ها در هوا منتشر می‌شوند. علاوه بر این، تخمین زده می‌شود که 50 تا 80 درصد زباله‌های الکترونیکی جمع‌آوری‌شده برای بازیافت در ایالات متحده در واقع به کشورهای در حال توسعه صادر می‌شود، حتی اگر پذیرش این جریان زباله سمی برای اکثر این کشورها غیرقانونی باشد. بخش اعظم این زباله‌های غیرقانونی به بخش‌های بازیافت غیررسمی در بسیاری از کشورهای آسیایی و غرب آفریقا می‌رود، جایی که با استفاده از فناوری‌های بسیار بدوی و سمی از بین می‌رود یا دفع می‌شود.
از سوی دیگر، هزینه یکی دیگر از مسائل مهم برای مدیریت زباله الکترونیکی است. هزینه لجستیک و حمل و نقل چالشی است که اکثر بازیافت‌کنندگان با آن مواجه هستند و از جریان حجم زباله در کشور جلوگیری می‌کند.
بدون دیدگاه